รองเท้าที่ไม่พอดี

วันหนึ่ง...ฉันอยากได้รองเท้าแฟชั่นสวยๆดีๆซักคู่

เมื่อมีเวลาว่างฉันจึงเดินเข้าไปในย่านศูนย์การค้าแห่งนึง..

ภายในนั้นฉันได้เห็นร้านจำหน่ายรองเท้าสวยๆอยู่มากมายหลากสีสันหลากหลาย

แบรนด์แต่ก็ยังไม่มีรองเท้าที่ถูกใจฉันนัก ฉันใช้เวลาเดินหาอยู่ครู่หนึ่งร้านแล้วร้านเล่า

ประจวบกับแสงอาทิตย์ที่กำลังจะลับขอบฟ้าจังหวะนั้นเองฉันได้หยุดอยู่หน้ากระจก

ร้านหรูแห่งหนึ่งภายในร้านมีรองเท้าแฟชั่นหรูหรานับไม่ถ้วนแม้แต่รองเท้าแตะหรือ

รองเท้าลำลองก็ยังมีราคาแพงแถมยังประดับเพชรอย่างหรูหรา ระหว่างที่ฉันมองดู

รองเท้าภายในร้านอย่างตื่นตาตื่นใจนั้นก็มีเสียงพนักงานหญิงคนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า

"คุณผู้หญิงต้องการรองเท้าแบบไหนคะ" ที่ร้านของเรามีรองเท้าแฟชั่นมากมายให้คุณ

ผู้หญิงได้เลือกหลากหลายสไตล์ไม่ว่าจะเป็นรองเท้าสไตล์วินเทจ,รองเท้าแฟชั่น

เกาหลี,รองเท้าแฟชั่นญี่ปุ่น,รองเท้าแฟชั่นยุโรปหรือแบรนด์เนมแบรนด์ดังต่างๆร้าน

เรามีหมดค่ะ" เธอพูดพร้อมทักทายฉันอย่างสนิทสนม..

ฉันยิ้มตอบและยังไม่ทันถามเรื่องรองเท้ากับเธอสายตาของฉันก็ได้สะดุดอยู่ที่

รองเท้าส้นสูงสีแดงอยู่คู่นึง มันช่างเป็นรองเท้าส้นสูงที่สวยจนอยากมีไว้สวมคู่กับเท้า

ในทุกย่างก้าว

ฉันเดินตรงลิ่วไปหารองเท้าส้นสูงสีแดงคู่นั้นอย่างไม่รีรอ..

แม้ป้ายราคาจะเล็กแต่ราคาที่ติดเอาไว้ไม่เล็กนักแต่ฉันไม่ลังเลงเลยที่จะจ่าย

เงินจำนวนนั้นออกไปเพื่อให้ได้รองเท้าที่ถูกใจที่สุดวันนี้

"แน่นนิดนึงนะคะ..มีคู่ใหม่ที่ใหญ่กว่านี้มั้ย" ฉันถามพนักงานขายขณะที่พยายาม

สอดเท้าลงไปในรองเท้าคู่สวยให้พอดีกับเท้าแต่ก็พบว่ามันพอดิบพอดีจนแทบขยับ

เท้าไม่ได้

ไม่มีหรอกค่ะ..เรามีเพียงแบบละคู่เท่านั้น รับรองว่าใส่แล้วไม่ซ้ำใครแน่นอน

พนักงานขายเสนอข้อได้เปรียบในการซื้อสินค้า แต่ดิฉันว่าดูแล้วคุณผู้หญิงก็

ใส่ได้พอดีนะคะเผื่อมันยืดออกอีกนิดหน่อย เธอยังคงเสนอต่อเมื่อเห็นแววตาที่

ฉันชื่นชอบสินค้าของเธอ

ค่ำวันนั้นฉันกลับบ้านด้วยรอยยิ้มกรุ่นพร้อมกับรองเท้าคู่สวยที่อยู่ในมือฉันเมื่อกลับมา

ถึงฉันจึงจัดแจงโยนรองเท้าผ้าใบคู่เก่าที่ใส่มาแรมปีทิ้งไปอย่างไม่แยแสหรือแม้แต่

ความรู้สึกเสียดายรองเท้าผ้าใบคู่เก่าก็ไม่มีเลยสักนิด

วันรุ่งขึ้น.. ฉันออกเดินไปข้างนอกด้วยรองเท้าคู่ใหม่อย่างเฉิดฉายยิ่งมีใครต่อใครชม

ว่าสวยนักหนาฉันก็ยิ่งปลื้มใจอย่างบอกไม่ถูก ทว่ารองเท้าส้นสูงเจ้ากรรมก็แผลงฤิทธิ์

จนฉันเดินโขยกเขยกและเย็นวันนั้นฉันก็ต้องกลับมาบ้านพร้อมกับเท้าที่ปวดระบม

หากชีวิตมนุษย์เราเป็นเหมือนการเดินทาง ความรักก็คงเป็นเหมือนรองเท้า..แท้ที่จริง

แล้วฉันว่าคนเราไม่ได้ต้องการ "รองเท้าสวย" มากไปกว่า " รองเท้าที่ใส่สบาย"

ถึงกระนั้นใครต่อใครก็ย่อมชอบรองเท้าสวยๆด้วยกันกันทั้งนั้น ถึงไม่แปลกที่หลายคน

มักตัดสินใจเลือกซื้อรองเท้าเพียงเพราะ "มันสวย" มากกว่า "มันพอดีกับเท้า"

และแม้ว่าใส่แล้วคับไปนิด อึดอัดหน่อยก็ยังไม่วางมือเหตุเพราะมันสวยถูกใจหรือแม้

มันจะมีราคาแพงลิบลิ่วก็ยังอยากที่จะครอบครองมัน

หากว่าเราต้องเดินทางอีกไกล...แม้จะมีรองเท้าสวยหรู ราคาแพง

ยี่ห้อแบรนด์เนมมันก็คงไม่มีประโยชน์ แม้จะสวยแค่ไหนแต่ถ้ามันทำเท้าเรา

เจ็บ..สุดท้ายก็คงต้องถอดมันออกเพราะถ้าขืนเรายังเดินทั้งๆที่เท้าเจ็บเราก็คง

ไปไม่ถึงปลายหนทาง

ความรักก็เช่นกัน...เราอาจใฝ่ฝันไว้ที่จะมีคนรักสวย หล่อ เก่ง รวย ฉลาด เริศหรู แต่ความจริงแล้ว..

เราเพียงต้องการคน-คนนั้นเพื่อให้ตัวเราดูดีขึ้นมาเท่านั้นเอง

ฉันว่านะ...รองเท้าที่ใส่แล้วสบายไม่จำเป็นต้องสวยเด่นอะไรเพราะฉะนั้นคนที่จะมา

เดินจูงมือกับเราไปตลอดทางของชีวิตก็ไม่จำเป็นต้องเป็นคนที่ดีเลิศที่สุดจนใครนึก

อิจฉา บางทีการใส่รองเท้าที่เดินแล้วสบายมันอาจทำให้เรามีความสุขมากกว่า

เพราะฉันเชื่อว่ามันจะพาเราไปจนถึงจุดหมายโดยที่เราไม่ต้องเจ็บเท้าและนึกอยากจะโยนมันทิ้งไปเสียให้รู้แล้วรู้รอด..ตลอดการเดินทาง

ขอบคุณข้อมูลจาก forward mail